SİZLER BU KADAR SERVETİ NE YAPACAKSINIZ?

Abdullah bin Ömer’e değişik yerlerden toplam on bin dirhem ve çeşitli kumaşlar gelmişti. Bunu komşusu olan bir adam Medine çarşısında Eyyüb bin Vâil er-Râsibi’ye anlatıyordu. Tam o sırada hayvanına veresiye yem almaya çalışan birisi geldi. Bu adam Abdullah bin Ömer’in ta kendisiydi.  Eyyüb bin Vâil er-Râsibi, hemen yerinden doğruldu. Doğruca Abdullah bin Ömer’in hizmetçisine gitti ve:

—Sana bir şey sormak istiyorum! Lakin bana doğruyu söyle, dedi.

Hizmetçi, tamam der gibi başını salladı.

Eyyüb bin Vâil er-Râsibi:

-Ebû Abdurrahman’a (Abdullah bin Ömer’e) Muaviye’den dört bin, bir başkasından dört bin ve diğer birinden de iki bin dirhemle değişik yerlerden kumaşlar gelmedi mi, diye sordu.

Hizmetçi:

—Evet, geldi, dedi.

Eyyüb bin Vâil er-Râsibi:

—Fakat ben onu çarşıda hayvanına veresiye yem alırken gördüm, dedi.

Hizmetçi:

—Akşama kadar, o gelen bütün parayı dağıttı. Kumaşlara gelince, onları sırtına yükleyip ihtiyaç sahiplerine götürdü ve infak etti, dedi.

Eyyüb bin Vâil er-Râsibi, Abdullah bin Ömer hakkında beslediği kötü zandan dolayı bin pişman oldu ve:

—Ey tüccarlar! Abdullah bin Ömer, kendisine daha dün on bin dirhem geldiği halde, bugün hayvanına borç dirhemle yem almak istiyor. Sizler bu kadar serveti ne yapacaksınız, diye haykırdı.[1]

<<<YAZARIN DİĞER YAZILARI>>>

---

^[1]        Ebû Nuaym, Hilye, 1/296.